Wat kun je doen na je pensioen?

Vanaf mijn 60ste toen de pensioengerechtigde leeftijd in het vizier kwam en ik mijn midlifecrisis achter me had gelaten, ben ik, zoals velen, gaan nadenken over wat ik met mijn leven zou willen als ik eenmaal mijn AOW had en meer vrije tijd zou krijgen.

Gezamenlijke passie

Ik las hier en daar een artikel en daaruit bleef mij één ding bij: je moest met je partner een gezamenlijke passie ontwikkelen, zodat je nog vele jaren samen een leuk leven zou hebben. Ik heb toen een sportfiets aangeschaft en dat leek een aantal jaren een goede keuze: mijn partner en ik hebben enkele zomers een paar weken door Europa gefietst. Maar ja, om daar nu m’n nieuwe leven mee te vullen? En passie…?
Daarbij kwam dat mijn partner het veel leuker vond om met vrienden op de racefiets kilometers te maken in plaats van steeds geduldig te wachten tot ik weer aan kwam sukkelen op mijn sportfiets. En toen we ook nog eens uit elkaar gingen, doofde die gezamenlijke passie als een nachtkaars uit.

Commissariaat of bestuursfunctie

Veel gesprekken met tevreden of angstige vrienden leverden op, dat eigenlijk maar weinig mensen wisten hoe ze hun leven zin zouden geven na hun pensioen. Je kan een commissariaat of bestuursfunctie gaan vervullen en dan moet je daar al mee bezig zijn als je nog werkt, want anders is het te laat. Eenmaal met pensioen geven de mensen die je vroeger met één belletje kon bereiken, niet meer thuis. Of, zoals een vriend die hoge functies heeft bekleed in het culturele- en zakenleven zei: ‘ik wilde na mijn pensioen, toen ik eindelijk tijd had, eens rustig gaan uitzoeken wat ik nog zou kunnen betekenen, maar alle ingangen die ik tijdens mijn werkende leven had, waren afgesloten.’

Hoe geef je je leven dan vorm?

Sommigen blijven gewoon doorwerken, anderen vragen hun bedrijf of organisatie om aangepast werk. Veel mensen zijn blij dat ze nu rustig de boeken kunnen gaan lezen die ze altijd al wilden lezen, de studie doen die ze altijd al wilden volgen, of heerlijk in hun tuin kunnen werken. In Japan is er het eiland Okinawa waar de mensen het oudst worden en het gelukkigst zijn, doordat ze goede genen hebben, maar vooral omdat ze gezond leven: hun eten bevat veel voedingsstoffen, maar weinig calorieën en dat is ideaal. Ook zorgen de Okinawanen ervoor dat mensen met gemeenschappelijke interesses bij elkaar worden gebracht zodat ze ook een emotionele band aan kunnen gaan. Eenzaamheid is net zo slecht als roken wordt er gezegd.

Maar misschien dient je levensvervulling zich vanzelf aan: je krijgt kleinkinderen van wie je oppasgrootouder wordt. Of je moet en/of wil mantelzorger worden.

Je hebt mensen die vrijwilligerswerk gaan doen, boeken schrijven. Allemaal zinvol en vervullend. Ook zorgen dat je blijft bewegen is iets dat ik veel zie: wandelclubs, stappen tellen, ….

Laat je inspireren door de verhalen van anderen

Dus voor de mensen die hun vervulling hebben gevonden is dit blog niet, maar voor de anderen die nog ideeën nodig schrijf ik over inspirerende verhalen van mensen die bijzondere dingen zijn gaan doen na hun pensioen. Voor zij die bang zijn om in een zwart gat te vallen, of die geïnspireerd willen worden door anderen die zingeving vonden.

Meer weten?

Wil je meer informatie over het een en ander? Neem dan contact op.